Een lichte alternatief aan de traditionele lasagna met ragu’, zonder besciamella saus en vol groenten. Om je kinderen er in te laten vallen: snijd de groente in kleine stukjes en kook ze in tomatensaus, dan stapel ze op elkaar met wat parmezaanse kaas en mozzarella ertussen. Een portie lasagna is zo een complete maaltijd.
…
EUREKA. Vandaag heb ik de derde dag gevolgd van de cursus persoonlijk leiderschap van Chantal Straver, de oprichter van Doyo Trainingen. We hadden elkaar ontmoet in het verleden op het kantoor van Erick van Egeraat, toen ik nog als jong en ambitieus architect werkte en zij als stageer in communicatie. Dan hebben we elkaar weer digitaal gevonden en nu is het moment aangebroken dat we weer elkaar werkelijk zouden gaan ontmoeten. Ik heb veel verwondering voor haar. Het gaat om die bijzondere licht die ze straalt. Ze is zo jong en al zo wijs. Ze is ontzettend positief, ook als ze veel meegemaakt heeft. Zij is voor mij ook een lotgenoot. Het heeft niet met kanker te maken maar met MS. Een paar jaar geleden werd ze daarmee gediagnosticeerd, dus sindsdien werkt ze aan haar persoonlijke leiderschap. Ze heeft een eigen manier gevonden om met de situatie om te gaan en haar inzichten deelt ze met ons tijdens het cursus. Het is een manier om naar binnen te gaan, om te reflecteren op wie we zijn en patronen te doorbreken die – onbewust – ons weerhouden van het (gelukkig) “zijn”.
Vandaag heft de cursus mij bijzonder aangeraakt. De thema’s waren relaties en ook onze mindset en hoe wij onze mindset kunnen kiezen dus uiteindelijk ook onze werkelijkheid. Veel spirituele leiders (bijv. Deepak Chopra om eentje te benomen) beweren inderdaad dat onze gedachten creëren werkelijkheid. Over deze punt heb ik strijdende gevoelens.
Dat onze gedachten de fysieke wereld kunnen beïnvloeden, snap ik. Bijv. ik word s’ochtend met een slecht humeur wakker en ik doe heel onaardig tegen mijn man. Het zou niet moeilijk te begrijpen als hij op een gegeven moment ook onaardig tegen mij doet. Dus: negatieve energie trekt negatieve energie.
Als we accepteren dus dat wij, met onze gedachten en gedrag, wat ons gebeurt beïnvloeden, herkennen wij een bepaalde verantwoordelijkheid in onze lot. Dus – in mijn gedachten – als je niet gelukkig bent, het is jou schuld. Als wij het nog extremer willen maken: als jij ziek bent geworden of weer ziek wordt, het is jou schuld want, met je ongeluk en foute gedrag, heb jij “ervoor gekozen”.
Het zijn kromme gedachten en ik ben er bewust van. Het nu ze gaan opschrijven helpt mij juist om orde te maken. Dus, in het kort, ik verbind – in een onlogische manier – het concept van mindset met een schuld gevoel.
Ik ben meerdere keer tijdens de laatste jaren ongelukkig geweest en boos, heel boos. Vaak kon ik het binnen houden maar op bepaalde momenten lukt het niet. Ik kan letterlijk exploderen, dan voel ik het weer. Ik ben niks waard. Ik kan het niet. Ik kan het niet rustig houden, ik kan het niet gezellig houden, ik kan de oorlog niet voorkomen, ik kan het niet fixen. Ik kan eindelijk mijzelf vergeven want ik weet dat boosheid is pijn die een weg naar buiten zoekt. Ik heb geen extreem triest verhaal achter de rug, maar wat ik mee heb gemaakt is waarschijnlijk genoeg voor mij om veel redenen te vinden om te huilen. En, door het feit dat ik gezondheid aan een rustige mindset verbind (…die ik vaak niet heb) … ben ik bang dat ik weer ziek zal worden (…want in 45 jaar ben ik nog niet capabel geweest om eindelijk emotioneel stabiel te zijn).
Dit is hoe ik mijn redenering kan omschrijven. Ik weet dat het irrationeel klinkt, ook voor mij als ik het opschrijf. Misschien heb ik de sleutel kunnen vinden om de redenering af te kraken. Vandaag heb ik een inzicht gekregen, na afloop van het cursus: het gaat niet over het “ervoor kiezen”; het gaat niet om het verdriet weg te gummen; het gaat niet om een manier te vinden om ALTIJD BLIJ te zijn; het gaat juist om het accepteren dat het niet perfect hoeft te zijn, dat IK NIET PERFECT HOEFT TE ZIJN. Daarnaast, het herkennen dat “wij een bepaalde verantwoordelijkheid in onze lot hebben”, betekent niet dat ALLES die ons gebeurt onze verantwoordelijkheid is. De werkelijkheid is complex, soms te complex om beschreven en begrepen te kunnen worden, dus het punt is: scherp blijven op het feit dat heel veel gradaties bestaan tussen zwart en wit.
Verdriet mag er zijn, en boosheid mag er af en toe ook zijn, ik hoef het niet weg te stoppen, misschien moet ik juist ruimte ervoor maken. En als ik kan accepteren dat ook verdrietig zijn, triest zijn, boos zijn, onderdeel is van het MENS ZIJN en vooral het FABIANA ZIJN… misschien zal wel iets veranderen. Misschien kan ik dan ontspannen.
“Dus je kunt niet de werkelijkheid veranderen maar je kunt wel de manier veranderen waarbij jij ernaar kijkt.
Het zal voor veel mensen het ei van Columbus lijken, maar ik voel dat ik vandaag een klein stapje verder heb kunnen zetten in het begrijpen van wie ik ben en wat ik voel over een specifiek onderwerp. Ik weet niet tot hoe ver is het gekomen maar ik heb het gevoel dat deze inzicht wat dieper in mijn lichaam is doorgedrongen.
“Nou jah, en wat heb ik aan? De situatie blijft toch hetzelfde ook als ik op een andere manier ernaar kijk???”
“Jaaa maar… het gaat niet over wat BUITEN jezelf is, het gaat juist om wat IN jezelf plaats vindt!”
Daar gaat het over, de werkelijkheid die wij in onszelf creëren en het gewicht die wij verbinden aan wat buiten onszelf speelt en met ons te maken heeft. Er zijn mensen die zo van die gewichten af kunnen komen, anderen… die zo hard vasthouden en zo gewend zijn om door te zetten dat ze bijna gestampt moeten voelen om eindelijk te kunnen los laten!
Ik weet best goed bij welke categorie ik hoor. Dit noem ik… BEWUSTWORDING ! 🙂
En wat heeft de lasagna er mee te maken? Eigenlijk… niet zo veel, als niet voor het feit dat ik het gekookt heb na afloop van de cursus en tijdens het koken… EUREKA! Koken = mediteren. De groenten saus had ik al de avond ervoor bereid, dus het ging vrij snel. Ik hoefde alleen de gedroogde vellen te koken (dat doe ik altijd, zo kan ik ze op maat snijden), dekken met saus en wat mozzarella en geraspte parmezaanse kaas en in de oven doen. Ik heb ze niet geproefd want ik vast tot Pasen (geen geraffineerde granen, geen zuivel, geen vlees, geen suiker), maar mijn kinderen vonden het super lekker! Ik ben erg trots dat ik een nieuwe manier gevonden heb om ze courgettes en aubergines te laten eten. Daarom deel ik graag ook het recept, hopelijk heeft iemand anders wat aan.
En als je toch te zwaar voel na het eten van deze lasagna… geen probleem, Chantal geeft op zaterdag ochtend via zoom een (gratis) les “Budo Fit Light”. Dit tot de quarantene door gaat. Hier de link naar haar event. Stuur haar een mail als je met ons mee wilt doen!
Ingrediënten (4 pp.)
1 courgette, 2 aubergines, 1 ui, 1 wortel, 1 selderij stengel, 3 lepels olijf olie, 1 fles tomatensaus basilicum (750 ml), vers geraspt, nootmuskaat naar smaak, geraspte parmezaanse kaas (ca. 70-80 g), 3 mozzarella, 1 pak groene lasagna vellen (250 g)
Bereiding
Ik ben begonnen met het fijn snijden van de ui, de wortel en de selderij stengel. Deze drie ingrediënten vormen de basis van elke ragù saus. Ik heb ze direct in een antiaanbaklaag pan gedaan met een lepel olijf olie en een snufje zout.
Dan heb ik de courgette en de aubergines in kleine blokjes gesneden en ik heb de parmezaanse kaas geraspt.
Ik heb de pan op het vuur gezet, en ik heb de fijn gesneden groeten gefruit voor ongeveer 10 minuten. Dan heb ik de aubergines toegevoegd en na 5 minuten ongeveer ook de courgettes.
Ik bleef altijd roeren om te zorgen dat de groeten niet zouden verbranden. Toen ze hun vocht kwijt waren, voeg ik de tomatensaus toe, een betje (vers geraspt) nootmuskaat en wat extra water toe (er blijft altijd wat tometensaus in de fles, dus ik vul het voor 1/3e ongeveer, ik schud en voeg ik het toe).
Ik heb het ongeveer 45 minuten laten koken op gemiddelde vuur. Dan was saus klaar voor de dag daarna.
Als jullie direct door gaan met de bereiding, suggereer ik dan om tijdens het pruttelen van de tomaten-groeten-saus de pasta vellen te koken in kokend water (die je in het begin al op het vuur had kunnen zetten).
Ik kook altijd ongeveer 5 vellen in een keer in ruim (gezouten) kokend water voor 7 minuten. Dan haal ik ze out en doe ik ze in een grote kom met koud water voor een paar minuten. Dan verplaatst ik ze op droge theedoeken en droog ik ze uit.
Ik heb 2 ovenschalen gebruikt voor deze lasagna, je zou een rechthoekige ovenschaal kunnen gebruiken van ongeveer 36×24 cm.
De procedure die ik gebruik om de lasagna te maken is als volgt:
.ik dek de bodem met wat olie en begin de lasagna op te stapelen
.eerst de lasagna vellen (die je kunt op maat snijden mocht dat nodig zijn)
.dan de tomaten-groeten-saus (als die te droog is geworden voeg wat water toe, het moet dik zijn maar nog wel vloeibaar)
.de mozzarella in kleine stukken (ik doe dat op het moment met mijn hand maar je zou de 3 mozzarella’s van tevoren in kleine stukken kunnen maken, als jij het prettigst vindt)
.strooi wat parmezaanse kaas er op
.herhaal de procedure tot de ingrediënten op zijn
.bij de laatste laag wat extra parmezaanse kaas zo dat een mooie korst ontstaat
Hou rekening mee dat je misschien net te veel of te weinig van de ingrediënten nodig zou kunnen hebben. Het heeft te maken met het persoonlijk concept van “genoeg” en “overvloedig”, dus haal eventueel een extra mozzarella en wat extra parmezaanse kaas. Bij mij waren ze perfect genoeg in combinatie met de pasta vellen en de saus. Veel plezier met het na maken van het recept. Volgens mij heel leuk om het ook met je kinderen te doen!
#wijblijonslichaamblij