Een paar weken geleden is iets bijzonders gebeurd, zo als ik hier al geschreven had. Ik heb De Blije Taart gebakken met iemand die een belangrijke moment heeft willen bezegelen: een borst operatie na de chemokuur, net als ik bijna 6 jaar geleden. Het was een intens moment van verbinding, begrip, wederzijds steun. Ik voelde gevleid door het feit dat iemand zo iets met mij wilde doen in zo’n belangrijke moment van zijn leven. Ik werd zeker helemaal blij van en opgeladen door nieuwe energie, vooral na het horen van de uitkomst! Hiervoor bedank ik haar, ook voor het willen delen van zijn verhaal met ons hier onder.

…

Vroeg in de ochtend kom ik samen met een vriendin aan in het ziekenhuis.

Al snel kunnen we mee naar de dagopname.

Het gaat vlot en binnen 10 minuten zit ik in mijn operatiehemd op bed. Erop staan een grote doos en pakketje.

De verpleegster kijkt er vragend naar en ik zeg, daar zit een blije taart in.

Ze zegt vriendelijk, in dat geval heb je een plastic tas nodig, ik pak er een en dan gaan we met de lift naar boven.

Ik neem geëmotioneerd afscheid van mijn vriendin.

Aangekomen op de zaal waar ze je voorbereiden op de operatie krijg ik het koud in mijn hemd en voel spanning.

Die tas op mijn bed valt de verpleging meteen op en ik zeg wederom dat daar een blije taart in zit.

Wat leuk roepen ze, wat voor taart is het?

Een appeltaart.

De anesthetist en een van de chirurgen verschijnen voor mijn bed om me mee te nemen naar de OK. Ook zij kijken naar de plastic tas en als ik zeg wat er in zit beginnen ze meteen te lachen. De spanning ebt weg.

Daar aangekomen staat een team van 8 mensen klaar.

Iedereen kijkt naar de tas en ik zeg, dat is een blije taart voor jullie voor straks bij de koffie. En een cadeautje voor de chirurg, Lina.

Ze barsten uit in enthousiaste reacties en terwijl ik word aangesloten op van alles, pakt Lina de taartdoos uit en roept, wat een mooie taart, met roosjes erop. Ze leest het kaartje hardop voor aan iedereen en komt met het cadeautje naar me toe en kan niet geloven dat ik dit heb meegenomen. Dit hebben ze nog nooit meegemaakt.

Precies! Ik heb dit ook nog nooit meegemaakt en een vriendin die ook borstkanker heeft gehad, heeft het concept de blije taart bedacht toen zij geopereerd moest worden en een “sigillo” (Italiaans) wilde maken.

Dat is een bezegeling, een daad van kracht en positiviteit.

Het heeft me zo geïnspireerd dat ik samen met haar gisteren deze taart voor jullie heb gebakken.

Het maken was een blije gebeurtenis vol verbinding en leven.

Een gouden moment.

Dat deze operatie ook een gouden moment mag zijn, zei ik.

De stemming zat er goed in en met een glimlach op mijn gezicht ging ik ‘slapen’.

Nog geen week later kreeg ik om half 10 in de avond een telefoontje van een onbekende beller.

Ik nam op.

Met Lina zegt ze, ik heb goed nieuws. Je bent helemaal schoon, we hebben niets meer gevonden.

Dikke vette blije glimlach op mijn gezicht.

Jarka, van eigenwijsgezondzijn.nl